Piše: Mišo Mandić
Kada su bunjevačke prodice živile još rasute na salašima, daleko jedni od drugi, postojao prije Božića običaj koji se nazivao betlemari. Taj običaj na materinjem jeziku sačuvao se do II. svitskog rata. On je doprinosio da se prikažu biblijski događaji i da se te prodice međusobno druže. Betlemari su grupa muškaraca od 9 do 11 osoba, a nji je viodio jedan stariji muškarac. Oni su nosili betlem. To je štalica načinjena od letvica i lepenke. U toj štalici su likovi svete porodice, Isus u kolivki, Jozip i Marija, sveta tri kralja, pastiri, anđeli i životinje koje spominje Sveto pismo. Likovi su bili izrađeni ručno, od drveta i gline, unutrašnjost osvitljena jednim malim fenjerom. Muškarci su bili obučeni u čobanska odila, namaskirani da i ne bi pripoznali. Išli su od salaša do salaša i od kuće do kuće po selu. Pivali su božićne pisme, ponegdi i molili. Za ovaj su trud dobivali darove u hrani ili novcu. To je trajalo sve dok su zornice trajale, do Badnjeg dana.
arch. Zornice
